Wat is uv-straling?
Uv-straling (ultraviolet) is licht met golflengten die korter zijn dan die van zichtbaar licht. Het menselijk oog kan licht waarnemen met golflengten tussen 430 nanometer (violet) en 790 nanometer ?(rood). Uv-straling is energie die zeer snel beweegt. Het menselijk lichaam is niet bestand tegen blootstelling aan grote hoeveelheden uv-straling.
Wetenschappers verdelen uv-straling in drie categorieën naargelang hun golflengte: uv-A (315-400 nm), uv-B (290-315 nm) en uv-C (220-290 nm). Uv-A straling vormt het grootste deel van de uv-straling die de aarde bereikt. Haar golflengten zijn langer dan die van uv-B en kunnen dieper in onze huidlagen doordringen. Uv-A wordt beschouwd als de voornaamste oorzaak van huidveroudering. Uv-A straling veroorzaakt ook fotochemische smog, verkleuring en beschadiging van hout, plastic, verf en stoffen.
Blootstelling aan uv-stralen in het algemeen kan huidkanker, vroegtijdige veroudering van de huid, rimpels, cataracten en andere beschadiging van de ogen veroorzaken. Slechts 1% van de zonnestraling is uv-B straling en het grootste deel hiervan wordt geabsorbeerd door de ozonlaag. Toch kunnen uv-B stralen de menselijke huid het meest beschadigen. Uv-C straling wordt volledig door de ozonlaag en andere gassen geabsorbeerd en bereikt de aarde niet. Zelfs kleine doses straling kunnen in de loop der tijd aanzienlijke schade veroorzaken. Bovendien kunnen kleine veranderingen in de ozonlaag ervoor zorgen dat er aanzienlijk meer uv-B stralen de aarde bereiken.
Volgens The Skin Cancer Foundation veroorzaakt bovenmatige blootstelling aan uv-stralen niet alleen zonnebrand, maar versnelt het ook de veroudering van de huid en verhoogt het het risico op huidkanker.
